Eerste werkdagen en screeningsdag
Blijf op de hoogte en volg Irene
12 September 2012 | Guinea, Conakry
Jesaja 26:12 Lord, You establish peace for us; all that we have accomplished You have done for us. HEER, geef ons vrede, alles wat wij deden, hebt u voor ons gedaan.
De zondag voor de screeningsdag hebben we ons voorbereid d.m.v. het smeren van 2000 sandwiches met pindakaas en jam (typisch amerikaans;-), Ieteke en ik hebben met ongeveer 20 anderen hierbij geholpen, haar opgeknoopt in een sjaal, handschoenen aan en smeren maar J Foto’s volgen nog.
Overdag heb ik best veel gedacht, hoe zal het maandag lopen en hoe zal ik reageren op al die patiënten die afwijkingen hebben, zal ik wel in staat zijn om iets te kunnen doen of ben ik te geschokt…Ik wist niet goed ondanks alle voorbereidingen wat ik ervan moest verwachten. Al gauw toen ik aan het werk was merkte ik, dat het wel meeviel. Ik denk dat dit voornamelijk komt doordat ik iets kon doen. En kheb geprobeerd de tip op te volgen mensen in de ogen te kijken, om echt de persoon achter de afwijking te zien, dit hielp.
Maandag 3 sept was het zover, waar een heel team al lang aan heeft gewerkt, de screeningsdag. Alle crew (=bemanningsleden) werden gevraagd mee te helpen op deze dag. Sommigen werden ingezet als escort hulp, dus patiënten van ene ‘station’ naar andere helpen, kinderwerkers, artsen natuurlijk om te beoordelen en mensen voor security. Voor de ingang van het gebouw werd de pre screening gedaan. Mensen die kwamen met klachten als buikpijn, hoofdpijn e.d. werden al uitgeselecteerd. Op het schip worden alleen operaties gedaan, zie voor specifieke dingen het eerdere verslag.
De screening werd gehouden in palais du peuple, soort theatergebouw. Toen we in het donker om 5:30 erheen reden had ik helemaal geen benul van hoe groot het gebouw was en het plein ervoor, omdat we via de achterkant aankwamen, want aan de voorkant stond al een hele rij mensen sinds de nacht te wachten. Aangekomen bij het gebouw, moesten we allemaal onze zaklampen ontsteken, omdat er nog geen licht was in het gebouw ;-) Je raad het al…toen we terug gingen aan het eind van de dag, ging er een wereld voor me open ;-)
3500 waren gekomen, uiteindelijk zijn er 850 patiënten geselecteerd voor verdere screening. Hoeveel patiënten een afspraak hebben gekregen kon ik zo gauw niet vinden. Ik heb de hele dag, patiënten ondervraagd gericht op anesthesie, om te weten te komen of ze algehele anesthesie kunnen ondergaan. Verder bloeddruk gemeten, informed consent laten tekenen voor behandeling en foto’s die werden gemaakt. Dit was niet altijd even makkelijk, soms wisten ze amper wat er met de vraag werd bedoeld en kreeg ik een antwoord waarvan ik dacht, hmm, volgens mij komt het niet helemaal over.Vervolgens maar beoordeeld wat het belangrijkste was om te weten en dat opgeschreven. Mijn translator was rond een uur of 1 ontzettend moe, ze kon haar ogen niet meer open houden, wat logisch was, want de meesten waren al om 4u hun bed uit om er op tijd te zijn..Gelukkig kreeg ik een vervanger, anders was ik niet ver gekomen.
Op den duur werd er besloten om alleen het consent te laten tekenen, bloeddruk om te nemen en we moesten vragen of vrouwen zwanger waren, vanwege de grote toestroom aan mensen….de rest van de vragen zou dan bij de opname komen. Mensen die ons station waren gepasseerd, konden alsnog aan het eind bij de arts een teleurstelling te verwerken krijgen..
Wat ik heel mooi vond om te merken is dat alle mensen ontzettend geduldig waren, in het begin nog heel erg afwachtend, verlegen en gespannen, maar naarmate de dag vorderde werden ze meer ontspannen, heel vriendelijk en maakten ze grappen met ons ;-) Na afloop van de dag, hoorden we dat de minister van volksgezondheid van Guinee versteld stond van de orde die er was, er is namelijk eerder hier wel eens zoiets georganiseerd, maar daar waren wel wat onrusten bij ontstaan. En ook vorig jaar nog bij de screening in Sierra Leone moest het worden afgebroken vanwege ‘relletjes’. Dus dit was wel echt iets om dankbaar voor te zijn! We waren allemaal bezig voor hetzelfde doel en we merkten echt dat er een goede samenwerking was, als crewmembers, maar ook met de plaatselijke politie en patiënten.
Mijn allereerste werkdagen waren vrij rustig, dit was donderdag en vrijdag. Op vrijdag worden er geen nieuwe patiënten opgenomen, omdat er in het weekend geen ok’s zijn. Dus is het alleen mensen ontslaan. We hebben vooral veel met mensen gekletst, met kinderen gespeeld op de afdeling en op deck 7. Door een moeder van een patiëntje werd mijn haar al mooi op z’n afrikaans gemaakt, ze vinden stijl haar, helemaal geweldig ;-)
Ik was wel een beetje ongeduldig de afgelopen dagen, omdat ik zo graag wat wilde doen, maar het was gewoon nog te rustig om de hele tijd bezig te zijn. Heb mezelf streng toegesproken dat ik wat geduldiger moet zijn, omdat ik anders mezelf en misschien anderen in de weg zit, en het heeft geholpen ;-)
Gister zijn er patiënten uit Sierra Leone gekomen voor een vervolg operatie (kindjes met o-benen). Zij zullen in de tijd tot aan operatie in Hope Center verblijven. Er is ook een jongetje op de afdeling die nu nog ‘hotel’ patiënt is, hij leeft voornamelijk op straat, heeft hele misvormde benen, staan zeg maar van voor naar achter gebogen en weer terug. Hij kan m.b.v. krukken wel bewegen, echt bijzonder om te zien hoe zelfstandig hij is en dat voor een 7 jarige, helaas wel noodgedwongen..Een vrolijk jochie, die het leuk vind om de boel op stelten te zetten!
Gisteravond een eerste ‘drukke’ dienst gehad, 4 patiënten onder mijn hoede, waarvan 1 patiënt koorts kreeg, een infuusnaald sneuvelde, 2 patiënten post ok (liesbreuk patiënt koorts kreeg, een infuusnaald sneuvelde, 2 patiënten post ok (liesbreuk & neck lipoma) en 2 nieuwe opnames. In totaal liggen er nu 15 patiënten op onze afdeling. Ik merkte dat ik nog erg moest wennen aan alle nieuwe administratie. Af en toe het idee dat ik als een kip zonder kop rondliep haha. Maar goed aan het eind van de avond wel kunnen concluderen dat ik de patiënten de juiste zorg heb gegeven en dat de patiënten zijn
voorbereid op de operatie van de volgende dag. Helaas zijn er nog geen foto’s van de afdeling met patiënten, de organisatie wil dit doen op aanvraag, zodat er met respect word omgegaan met de patiënt.
Wat ik het meest relaxt vind aan het ‘wonen’ hier op het schip is: lekker op het dek zitten als je vrij bent, de stad ingaan en steeds vriendelijke mensen tegenkomen, niet hoeven koken, binnen 2 min van slaapkamer op de afdeling te zijn, geen afwas te hoeven doen, altijd iemand om mee te kletsen, een pikdonkere cabin (we hebben namelijk geen raam ;-)), handig voor de nachtdienst…
Kheb nog geen last van heimwee gehad en nog niet ziek geweest, dus daar ben ik blij mee, wel denk ik regelmatig aan jullie hoor vrienden, familie en collega’s! J Bedankt voor jullie reacties en meeleven!
Tot de volgende keer!
Groetjes Irene
De zondag voor de screeningsdag hebben we ons voorbereid d.m.v. het smeren van 2000 sandwiches met pindakaas en jam (typisch amerikaans;-), Ieteke en ik hebben met ongeveer 20 anderen hierbij geholpen, haar opgeknoopt in een sjaal, handschoenen aan en smeren maar J Foto’s volgen nog.
Overdag heb ik best veel gedacht, hoe zal het maandag lopen en hoe zal ik reageren op al die patiënten die afwijkingen hebben, zal ik wel in staat zijn om iets te kunnen doen of ben ik te geschokt…Ik wist niet goed ondanks alle voorbereidingen wat ik ervan moest verwachten. Al gauw toen ik aan het werk was merkte ik, dat het wel meeviel. Ik denk dat dit voornamelijk komt doordat ik iets kon doen. En kheb geprobeerd de tip op te volgen mensen in de ogen te kijken, om echt de persoon achter de afwijking te zien, dit hielp.
Maandag 3 sept was het zover, waar een heel team al lang aan heeft gewerkt, de screeningsdag. Alle crew (=bemanningsleden) werden gevraagd mee te helpen op deze dag. Sommigen werden ingezet als escort hulp, dus patiënten van ene ‘station’ naar andere helpen, kinderwerkers, artsen natuurlijk om te beoordelen en mensen voor security. Voor de ingang van het gebouw werd de pre screening gedaan. Mensen die kwamen met klachten als buikpijn, hoofdpijn e.d. werden al uitgeselecteerd. Op het schip worden alleen operaties gedaan, zie voor specifieke dingen het eerdere verslag.
De screening werd gehouden in palais du peuple, soort theatergebouw. Toen we in het donker om 5:30 erheen reden had ik helemaal geen benul van hoe groot het gebouw was en het plein ervoor, omdat we via de achterkant aankwamen, want aan de voorkant stond al een hele rij mensen sinds de nacht te wachten. Aangekomen bij het gebouw, moesten we allemaal onze zaklampen ontsteken, omdat er nog geen licht was in het gebouw ;-) Je raad het al…toen we terug gingen aan het eind van de dag, ging er een wereld voor me open ;-)
3500 waren gekomen, uiteindelijk zijn er 850 patiënten geselecteerd voor verdere screening. Hoeveel patiënten een afspraak hebben gekregen kon ik zo gauw niet vinden. Ik heb de hele dag, patiënten ondervraagd gericht op anesthesie, om te weten te komen of ze algehele anesthesie kunnen ondergaan. Verder bloeddruk gemeten, informed consent laten tekenen voor behandeling en foto’s die werden gemaakt. Dit was niet altijd even makkelijk, soms wisten ze amper wat er met de vraag werd bedoeld en kreeg ik een antwoord waarvan ik dacht, hmm, volgens mij komt het niet helemaal over.Vervolgens maar beoordeeld wat het belangrijkste was om te weten en dat opgeschreven. Mijn translator was rond een uur of 1 ontzettend moe, ze kon haar ogen niet meer open houden, wat logisch was, want de meesten waren al om 4u hun bed uit om er op tijd te zijn..Gelukkig kreeg ik een vervanger, anders was ik niet ver gekomen.
Op den duur werd er besloten om alleen het consent te laten tekenen, bloeddruk om te nemen en we moesten vragen of vrouwen zwanger waren, vanwege de grote toestroom aan mensen….de rest van de vragen zou dan bij de opname komen. Mensen die ons station waren gepasseerd, konden alsnog aan het eind bij de arts een teleurstelling te verwerken krijgen..
Wat ik heel mooi vond om te merken is dat alle mensen ontzettend geduldig waren, in het begin nog heel erg afwachtend, verlegen en gespannen, maar naarmate de dag vorderde werden ze meer ontspannen, heel vriendelijk en maakten ze grappen met ons ;-) Na afloop van de dag, hoorden we dat de minister van volksgezondheid van Guinee versteld stond van de orde die er was, er is namelijk eerder hier wel eens zoiets georganiseerd, maar daar waren wel wat onrusten bij ontstaan. En ook vorig jaar nog bij de screening in Sierra Leone moest het worden afgebroken vanwege ‘relletjes’. Dus dit was wel echt iets om dankbaar voor te zijn! We waren allemaal bezig voor hetzelfde doel en we merkten echt dat er een goede samenwerking was, als crewmembers, maar ook met de plaatselijke politie en patiënten.
Mijn allereerste werkdagen waren vrij rustig, dit was donderdag en vrijdag. Op vrijdag worden er geen nieuwe patiënten opgenomen, omdat er in het weekend geen ok’s zijn. Dus is het alleen mensen ontslaan. We hebben vooral veel met mensen gekletst, met kinderen gespeeld op de afdeling en op deck 7. Door een moeder van een patiëntje werd mijn haar al mooi op z’n afrikaans gemaakt, ze vinden stijl haar, helemaal geweldig ;-)
Ik was wel een beetje ongeduldig de afgelopen dagen, omdat ik zo graag wat wilde doen, maar het was gewoon nog te rustig om de hele tijd bezig te zijn. Heb mezelf streng toegesproken dat ik wat geduldiger moet zijn, omdat ik anders mezelf en misschien anderen in de weg zit, en het heeft geholpen ;-)
Gister zijn er patiënten uit Sierra Leone gekomen voor een vervolg operatie (kindjes met o-benen). Zij zullen in de tijd tot aan operatie in Hope Center verblijven. Er is ook een jongetje op de afdeling die nu nog ‘hotel’ patiënt is, hij leeft voornamelijk op straat, heeft hele misvormde benen, staan zeg maar van voor naar achter gebogen en weer terug. Hij kan m.b.v. krukken wel bewegen, echt bijzonder om te zien hoe zelfstandig hij is en dat voor een 7 jarige, helaas wel noodgedwongen..Een vrolijk jochie, die het leuk vind om de boel op stelten te zetten!
Gisteravond een eerste ‘drukke’ dienst gehad, 4 patiënten onder mijn hoede, waarvan 1 patiënt koorts kreeg, een infuusnaald sneuvelde, 2 patiënten post ok (liesbreuk patiënt koorts kreeg, een infuusnaald sneuvelde, 2 patiënten post ok (liesbreuk & neck lipoma) en 2 nieuwe opnames. In totaal liggen er nu 15 patiënten op onze afdeling. Ik merkte dat ik nog erg moest wennen aan alle nieuwe administratie. Af en toe het idee dat ik als een kip zonder kop rondliep haha. Maar goed aan het eind van de avond wel kunnen concluderen dat ik de patiënten de juiste zorg heb gegeven en dat de patiënten zijn
voorbereid op de operatie van de volgende dag. Helaas zijn er nog geen foto’s van de afdeling met patiënten, de organisatie wil dit doen op aanvraag, zodat er met respect word omgegaan met de patiënt.
Wat ik het meest relaxt vind aan het ‘wonen’ hier op het schip is: lekker op het dek zitten als je vrij bent, de stad ingaan en steeds vriendelijke mensen tegenkomen, niet hoeven koken, binnen 2 min van slaapkamer op de afdeling te zijn, geen afwas te hoeven doen, altijd iemand om mee te kletsen, een pikdonkere cabin (we hebben namelijk geen raam ;-)), handig voor de nachtdienst…
Kheb nog geen last van heimwee gehad en nog niet ziek geweest, dus daar ben ik blij mee, wel denk ik regelmatig aan jullie hoor vrienden, familie en collega’s! J Bedankt voor jullie reacties en meeleven!
Tot de volgende keer!
Groetjes Irene
-
12 September 2012 - 19:42
Nettie:
Zo, dus nu weet je ook hoe het is om de POS-poli te doen! (pre-operatieve-screening) ;) haha. Kan je in NL ook een keer een dagje doen! Goed gevraagd of ze allergieëen&implantaten hebben? ;-)
Ik vind het wel leuk dat je nu chirurgie doet!!! Is weer is wat anders dan hematologie!
Leuke foto's!
Liefsss!!!
-
12 September 2012 - 20:08
Harm En Willy Brand, Nijkerk:
Hoi Irene,
Wat een belevenissen al in zo'n korte tijd. Leuk om je werk en je leven zo te volgen.
Mooie foto's trouwens, geeft een beetje een beeld van het leven daar!
Heel veel plezier ook met je werk daar, fijn dat er zoveel mensen op deze manier geholpen kunnen worden.
groetjes,
Harm en Willy (en Crystel) -
12 September 2012 - 21:53
Mama:
Hey meis, wat leuk om je op de foto te zien,so blij. Zoveel meters wachtende mensen, indrukwekkend, respect voor zoveel mensen die zoveel uren in geduld tezamen zijn. Je verhaal brengt je omgeving dichterbij. Irene,voor de komende dagen...lankmoedigheid gewenst, geniet van de minder intensieve werkdruk.
Knffs mama -
12 September 2012 - 22:55
Dieneke Heger:
Ha meis.. met verlangen lees ik je verhalen, wat klinkt het super allemaal! Ik wilde dat ik 'even' om het hoekje kon komen kijken hoe je het hebt daar! Heel veel succes nog in je werkzaamheden! Zal je gauw even mailen op je hotmail! Liefs! -
12 September 2012 - 23:11
Deb:
Wat moet jij je een celeb hebben gevoeld.. via de achter ingang naar binnen, mensen die voor je in de rij staan. En het mooiste is: jij kunt echt wat voor ze doen! Meid ik ben trots op je!! :)
Het is heerlijk om jouw verhalen te lezen en de foto's te zien! Ben benieuwd naar je cabin en je roomies!! Fijn dat je het zo gezellig hebt daar en dat je voldoende lieve mensen om je heen hebt. Dat maakt heimwee een stuk dragelijker ;)
lfs!! -
12 September 2012 - 23:24
Andere Vossen;)zie Vorige:
Hoi irene,
Geweldig verslag van je, zoals je al van Deb hebt gehoord heb ik een dubbele verslaggeving vanaf jullie schip! Fijn dat je zoveel energie hebt om aan het werk te kunnen!
Heel veel sterkte! Groetjes, I&M -
13 September 2012 - 11:15
Peter:
Zie je nou wel dat het niet zo gek is... broodje jam met pindakaas... :-) -
13 September 2012 - 19:13
Henriëtte:
Lieve Irene,
Fijn dat de screeningsdag zo goed ging!
Tja, ik snap wel dat je na een tijdje wel echt zin hebt om eens te beginnen.
Ook fijn dat het goed is gegaan met je eerste patiënten! Ik hoop dat er patiënten zijn die op de foto willen :), ben heel benieuwd!
Ja, er zijn ook voordelen, heerlijk om niet te hoeven koken en vooral niet af te hoeven wassen!
Dan hoop ik maar dat je ook niet meer ziek gaat worden. Ik bid voor je dat het leuk blijft en dat je veel goeds kunt doen!
Henriëtte -
14 September 2012 - 12:34
Rianne Heijtink:
Hai Irene,
Wat kan ik nog meer zeggen dan dat het ontzettend bijzonder is dat je dit kunt meemaken. Echt heel gaaf om mee te kunnen lezen met dit deel van je leven.
Veel goeds en geduld! ;-)
Groetjes, Rian -
15 September 2012 - 21:44
Marian :
Hoi Irene
Je moeder heeft mij deze site doorgegeven.
Wat een geweldig werk doen jullie daar. Wij wensen je een fijne en goede tijd toe. Wij zullen jullie werk opdragen in onze gebeden. Dat God jullie kracht en inzicht geeft voor dit werk
Groet Jacob en Marian B -
16 September 2012 - 14:07
Arnoud En Alja Bolt:
Hoi Irene,
Wat een indrukken moeten dat zijn voor je!! Heel veel succes met al je werkzaamheden en Gods Zegen toegebeden hoor.
Ik ben een klein beetje jaloers dat jij daar mag helpen en ik het nog moet leren!! :-)
Hartelijke groeten, Arnoud en Alja, Laurens en Steven
Nijkerk -
18 September 2012 - 19:56
Jolan:
Heeee Ireeeen,
Leuke foto's! jaloers op die zonsondergang, wil ik ook kunnen zien vanuit mijn slaapkamerraampje!:p
Hele fijne week en suc6 met werken!<3
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
19 September 2012 - 18:22
Lidy, Jantine, Sanne En Ineke:
Hoi Irene!
Wat heb je een leuke nieuwe werkplek! Het ziet er goed uit en zo te lezen heb je genoeg te doen op het schip. Vraagje van Lidy: met wie zit je op het dek?
Heel veel groetjes vanuit de avonddienst in het UMC
Lidy, Jantine, Sanne en Ineke -
20 September 2012 - 20:20
Klaasjanpfrommer:
Hey Irene
Het ziet er goed uit, geniet er van en zo te lezen doe je dat al. Heel veel plezier groetjes KLaasJan -
27 September 2012 - 23:32
Hanny:
Ha Irene,
Je hebt het vast heel druk! Volgens Dieneke heb je nachtdienst? Ook last van -zo te zien bekende- alarmerende pompen?
Mooie foto's, het lijkt me een super ervaring daar!
Geniet nog een poos (lijkt me soms ook moeilijk, al die zieke mensen daar, of valt ht mee?
Alle goeds en veel groeten xx -
30 September 2012 - 14:44
Lianne Sytsma:
Hey Irene,
Wat een hoop bijzondere ervaringen al. Geweldig om je blog te lezen.
Gods zegen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
